Çağdaşların Sovyet zamanlarının içlerine karşı tutumu kesin olarak adlandırılamaz. SSCB dönemine ait büfeler, sandalyeler, zemin lambaları olan daireler var. Bazılarında reddedilmelerine neden olur, bazılarında ise sıcak nostaljik duygular.
Sovyet iç mekanını nasıl derecelendirirseniz kullanın - çok büyük, çok yönlü bir geçmiş. Mevcut binaların ve tasarımın elli yıl içinde değerlendirileceği gibi, aynı kaçınılmaz eleştiriyle, tüm nitelikleri çöpe atma ya da en azından stilize etme arzusu, en azından stilize etme isteği ...
Sovyet iç mekanının tarihçesi ve özellikleri
Sovyet hükümetinin şafağında mesleği tasarımcı yoktu. Zamanın mimarları dogmaların ve şemaların baskısı altındaydı ve tasarım konsepti iki renge boyandı: kapitalist ve sosyalist. İlki kesinlikle olumsuz bir tutumdu.
Batı stilini, oranlarını ve biçimlerini benimsemelerine rağmen, iç mekanların estetik ile parlamayan, devrim yaratan kültürlerine uyarlandılar; "Sanatsal tasarımcıların" asıl dikkatini ürünlerin teknik modernleşmesine yöneltti, daha sonra estetik keşifler geldi.
60'ların-80'lerin Daha sonra dünya kültüründe diğerleri arasında güçlü bir rekabet okulu haline gelen bu alanın tanıtımını ve gelişimini destekleyen bir tasarım organizasyonları sistemi geliştirdi.
Sendikanın ilk yıllarındaki iç
Devrimden sonra Sovyet ortak dairelerinde "burjuva" yuvaları yerleştirildi, rölantiler ve Beyaz Muhafızlar "sıkıştırıldı", salonlar, yemek odaları, oturma odaları kaldırıldı. Yeni makamlar ofisleri yalnızca çalışmalarına ihtiyaç duyanlara bıraktılar - doktorlar, profesörler, sorumlu parti çalışanları.
Aristokrat parke zeminler, yaldızlı çerçeveler, rustik yürüyüş yolları ve tabureler ile yan yana oyulmuş sandalyeler. Yeni mal sahipleri hızla uygun olmayan lağım ve su tesisatı yaptı. Ön kapı, yaşayan aile sayısına göre, soyadı, tuvalet duvarları ile dekore edilmiş tuvalet koltukları ile birçok butona sahipti. Paylaşılan mutfak programa göre temizlendi. Kiracıların her birinin kendi temizlik anlayışı vardı, bu yüzden ortak alanlar böcekler, mantarlarla doluydu ve meşhur konut problemi tam o sırada ivme kazanmaya başladı.
Yirminci yüzyılın başında, tasarım ve mimari, devrimci kısıtlama, aşırı rasyonellik, geometri ve renklerde pratiklik, ancak iç dünyadaki zenginlik ve dikdörtgeni belirleyen yapılandırmacılığa maruz kalmaktadır.
İç 40'lı
Savaş zamanı, ülke nüfusunun evlerinin tarzı hakkında düşünmesine izin vermedi. Birçoğu bir kışlada yatmaktan memnundu, kurtarılmış bölgelerde bütün aileler asgari ev yapımı mobilyalarla ve bazen de sığınaklarla dolu odalarda yaşıyorlardı. Boşaltmadan veya önden on yılın ortasına kadar dönenler, evlerini her zaman ücretsiz bulamadılar, ailelerin çoğu ortak dairelerde yaşıyordu.
Özel lezzetler yoktu, odaların dekorasyonu ızgara üzerinde metal yataklar, anahtar teslimi bir gardırop, kitaplık, kitap rafları, masa örtüleri ile yuvarlak bir masa, tabaklar için bir büfe idi. Oda, masif bir masa, bir ayna, masif bir masanın üzerindeki filmler tarafından tanınan bir masa lambası ve yeşil bir ton ile dekore edilmiştir.
Zamanın modaya uygun tekstilleri - tüm yatay yüzeylerde dantel peçeteler, yatakta duvarda geyik halıları, pencerelerde tül.
Seçilen evlerin içi kupa mobilya, resim ve bronz ile desteklenmiştir. Lüksün konusu seramik, kristal, halı ile boyandı. Birçok evde, "Stalin İmparatorluğu" sıva, etkileyici meşe mobilyalarla oyulmuş detaylarla bezenmiş.
İç 50-60-ler
Geleneksel Sovyet değerlerinin propagandası sadece edebiyatta ve resimde yer almıyordu. 1950'lerden bu yana ülkenin liderliğinin emelleri ve emperyalist kapsamı, ana caddelere inşa edilen neoklasik tarzda evlere, kalın duvarlara, yüksek tavanlara ve sağlam malzemelere yansır. Moskova gökdelenlerine benzeyen yapılar, bütün iletişimler, hizmetliler de dahil olmak üzere geniş odalar birçok şehirde bulunabilir.
Dairelerin iç çözümleri sahiplerinin durumuna bağlı olarak değişiyordu. Katta - parke veya tahta, duvar kağıdı ile duvarlar, tavanda - aile geliri durumuna bağlı olarak, abajur veya basamaklı avize. Bazı ailelerde gramofona ek olarak, tüm komşuları izlemeye gelen televizyon ortaya çıktı. Kurutuculu çay semaverde içilirken, sadece seçime açık telefon kullanıldı.
60'ların başında - bireysel konut dönemi. Küçük tipik daireler yavaş yavaş renkli, etnik, hippilerle doludur ve modernizm modadır. Tüp radyolar ve radyo setleri belirir, televizyon akşamları çekim merkezi haline gelir.
Bir oda, bir yatak odasının, oturma odasının ve yemek odasının işlevlerini birleştirdi; mobilyalar, sırasıyla gündüz bir kanepe, geceleri bir yatak, alan sınırlayıcı olarak kullanılan bir dolap ya da büfe idi. İçerisinde ahşap ve kontrplaktan yapılmış kulaklıklar ortaya çıktı, yüksek bacaklar onlara kolaylık verdi, cam ve kristal eşya koleksiyonları cam cephelerin arkasında sergilendi. Katlanır masalar, mutfak mobilyaları popülerdi. Ahşap çerçevelerdeki sandalyeler biraz münzevi bir görünüme sahipti, ancak kalite açısından yabancı meslektaşlarına göre daha düşük değildi.
İç 70'ler
70'lerin tipik bir dairesi olan Brezhnevka, Kruşçev'in daha mükemmel bir versiyonu, oturma odasında bir çift sandalyeli bir kanepe, sehpa, bir büfe ile duvara oturdu. İthal kulaklık ve halılar kovalandı, aylarca süren kuyruğun üstesinden gelindi, kristal kümeleri bir gurur kaynağı oldu, partiler bir makaradan makaraya kayıt cihazına eşlik etti.
Daire onarımı vatandaşların büyük çoğunluğunun kendi elleriyle yaptı. Tasarımcılar, mobilya ya da dekoratif sanat dışında çalıştı. Tek bir konutun içi tamamen sahibinin vicdanındaydı, zevklerine ve olanaklarına uygun olarak donatılmıştı.
Yiyecek, giyim, mobilya: Her şeydeki yaygın sıklığı açıklayan gelirler talepte önemli ölçüde artmıştı. Sovyet halkı yoksulluktan uzak, mütevazı yaşamlarının nedeni idi.
Renk aralığı
Sovyet tasarımının ayırt edici bir özelliği, temel olarak endüstriyel, kamusal alana hizmet etmesiydi. Büyükşehir, kültür evlerinin veya devlet binalarının durumunu hatırlamakta fayda var. Sıradan vatandaşların tipik daireleri, sıradan badanaları soluk renk paleti ile değiştirdi.
Genellikle “paneller” (duvarın yaklaşık omuz seviyesine kadar olan kısmı) yeşil veya mavi renge boyanarak boyandı. Zemin geleneksel olarak kahverengiydi, kırmızı ya da kırmızı tonları vardı, tavan beyazdı, iç kapılar, radyatörler ve pencere çerçeveleri içten beyaz yağlı boya ile kaplandı.
Evlerini daha konforlu hale getirmek isteyenler, birey akıllıca pencere açıklıklarının, kendi kendini dikilen masa örtülerinin, koltuk minderlerinin kapaklarının dekorasyonu için modern parlak kumaşlardan "çıkarıldı". Yüksek kaliteli duvar kağıdının yokluğunda, şablonlar ve doğaçlama boyalar kullanarak "neşeli" bir badana yaptılar. Komşular tavan veya duvarları, mavi veya yeşil boyayla gölgelenmiş bir elektrikli süpürge "su emülsiyonu" ile nasıl boyayabileceğini önerebilirler. Çok pratik bir güzellik ortaya çıktı.
Sovyet dairelerinin iç halıları
Halılar, aile hayatını daha özerk hale getirmeye yardımcı oldu. İlk başta, peluş geyik ve duvarlardan bakan kedilerle boyandılar. Daha zengin Brezhnev zamanlarında, mobilyaların altında bile yer kaplayan duvarlara desenli yün halılar asıldı. Bu eşya servetin bir göstergesiydi, yeni evliler için iyi bir hediye olarak biliniyordu, miras kaldı.
Kırmızımsı kahverengi tonda olan Türkmenistan, Azerbaycan ve Ermenistan'dan ürünler özel talep edildi. Satın alırken, kimse gerçekten zarar görmese de, şu anda "attıklarını" satın aldı. Hafta sonları avluların kendine özgü sesleri olduğu açıklandı: sahipleri, çırpıcıların yardımıyla tozdan kurtuldu. Kışın, bir kardinal temizliği yapmak için kar yağışı bekliyorlardı. Duvarda asılı halının arka tarafı, doğallığı takdir eden, ancak uzun ömürlü bir düşman olan hoş kokulu güve sabunla ovuldu.
Mobilya Özellikleri
Sovyet daireleri ile ilgili “böyle ve böyle” bir tarz hakkında konuşmaya gerek yok. Gerekenler ile döşenmiştir. Özellikle mutfaklarda, halen devrim öncesi olan nesnelerle karşılaşmak çoğu zaman mümkündü. Ağır dolaplar, dolaplar toplu olarak küçük apartmanların başlamasıyla birlikte çöplere taşındı.
Sovyet hükümetinin ilk on yılı, özel ve gösterilebilir bir iç mekânla işaretlenmiyor. Süslü eski rejim eşyaları, boyalı artel tabureleri, ev yapımı masalar ve raflardan vardı. Bütün bu çeşitliliği, merkezin etrafındaki odaların, masanın etrafına koymuşlardı.
Sovyet'in zengin evi, art deco ruhunda cilalanmış diziden nesnelerle döşenmiştir. Küçük boyutlu dairelerin tipik "kare" mobilyaları çok işlevli hale geldi, çarşaflar, tabaklar ve kitaplar için bir gardırop, bir çekmeceli dolap, bir sekreter vardı. Ön servis setleri ve kristal ile şık cilalı büfe. Duvarlardan biri veya en azından bir kısmı, tamamen toplanmış eserlerden oluşan bir piyano ile dekore edilmiştir. Gerekli nitelik, duvardaki bir saat, bir cam olan "duvarların" arkasındaki fotoğrafların bir fotoğrafıydı.
Sovyet tarzı modern bir dairenin tasarımı
Şimdi herkes "eski" kitaplık veya dolaptan kurtulmak istemiyor. Küçük onarımlardan sonra, bu eşyalar yine iç mekanlara layık olan öğeler haline geldi. Komplike olmayan formlar yine eğilimde ve Sovyet dekorunun hayatta kalan unsurları dairenin değerini artırıyor. İkna olmuş minimalistler bile tavanda sıva bırakıyorlar, retro aksanı olarak rol oynayacaklar ve Sovyet lambalar en moda sanat nesneleri olacak.
Modern bir dairenin bütün detaylarında Sovyet tarzını tekrar etmemelisiniz. Durumun sadeliği ve kısalıkları çeşitli karakteristik unsurları yansıtacaktır. Aksi takdirde, odalar müze soluk alır ve konforu değil.
salon
Zemin parke "balıksırtı" ise, yerlerinde bile solmasına veya çatlamasına izin verilsin, restore edilebilir. Kazıma yeni kaplamadan çok daha ucuz olacaktır. Duvarlar o zamanın karakteristik duvar kağıdı ile sıvanır.
Eski sandalyenin modaya uygun döşenmesi onu tanınmayacak hale getirecek, ailenin devamlılığını vurgulayacaktır. Bu tür şeyler modern mobilyalarla çok iyi bir şekilde birleştirilmiştir. Dantelli bir masa örtüsü beyazlatılmış ve üzerine koyu renkli modern yemekler konulmuştur.
Dinamik bir eklektik iç mekanda, sıra dışı bir art deco ya da yeni bir klasikte, vurgu vintage bir halı olacak, hiçbir "Ikea" eve bu kadar enerji vermeyecek. Büyükannenin meselesi ülkedeki İskandinav tarzını vurgulayacak, kentsel çatı katının içini yumuşatacak.
Leningrad Porselen Fabrikası'nın bir çay seti olan nadir porselen figürin tarzını tamamlayın.
yatak odası
Antika mobilyalar için iyi bir arka plan, tuğlalara temizlenmiş ve aile fotoğraflarından oluşan bir kolaj, modern posterler ve büyükannemin koleksiyonundan bir ayna ile özel bir vernikle kaplanmış bir duvardır.
Şifonyer ve başucu masalarında lake tabakayı günceller veya boyayın, çekmecelerdeki kapılar ve kapılar yenileriyle değiştirilir. Eski duvar bir gardıropa dönüştürülür, fazladan rafları alır, kapıları değiştirir ve bina askıları alır. Süslemeli bir yatak örtüsü yatağa atılır.
Sovyet halısından yatağın altından bakacak bir tür podyum hayal edebilirsiniz. Aynı halıdan rengarenk dilimli kareler bir sandalye, sandalye için pelerin rolünü yerine getirecektir.
mutfak
Vintage unsurlar en çok, ev konforunun ortaya çıktığı mutfakta ilgilidir. Eski mobilyalar, ev aletleri değiştirmek için kolay bir yol - parlak renklerde onları yeniden boyamak. Asıl mesele boyanın düz bir şekilde durduğundan emin olmak.
Ahşap Sovyet sandalyeler zengin renklerle boyanarak iç mekana uyum sağlar. Birkaç tane varsa mutfağın çevresine iyi bakarlar.
Eski büfe veya duvar elemanı, lake cephelerin boyalı veya yapıştırılmış olarak değiştirilmesiyle tamamen dönüştürülür, dekupaj ile süslenmiş özel bir duvar kağıdı, renkli bir duvar kağıdı kullanılır.
Eski püskü ahşap tabureler, patchwork tekniğinin taklidi üzerine yapıştırabilir veya boyayabilir.
Salon / koridor
Eski duvardaki asma katlar ayakkabı çekmeceli bir tabureye dönüştürülür. Tematik ajitasyon posterleri, büyükannesinin aynaya yakın bir yerdeki koleksiyonundan heykelcikler, büyük bir ficus ve küvette bir teschina dili stili destekleyecektir.
Serbest köşede boynuzlu ve ayağına stilize edilmiş bir askı koymak - SSCB zamanlarından unutulmaz çıkartmalarla bir bavul. Koridorun boyutları izin veriyorsa, burada bir tür müze düzenliyorlar, flamalar ve liderlerin portreleri ile duvarları işgal ediyorlar ve geçmiş spor kayıtlarını hatırlatan fincanlarla ücretsiz bir raf düzenliyorlar.
banyo
Bir retro-banyonun zorunlu bir niteliği, ayaklı oval bir yazı tipi olacaktır. Elbette, sabit bir sulama kabı bulunan akrilik ve bakır ya da pirinç yoktur.
Sadece suyla temas eden alanı çevreleyen küçük boyutlu kare karoların bu tarzında sevimli ve düzenli. Fayans içermeyen duvarlar duvar kağıdı ile kaplanır veya klinker duvarları taklit eder, tesisat yapay olarak yaşlandırılır.
Daha konutlu ve rahat olan bu oda, hacimli tavanlı bir avize ile görünecek, sade ahşap çerçeveli bir ayna, parlak tekstiller ve antikalar kullanılarak otantiklik katılacak.
Sonuç
Sovyet alanı oldukça kapalıydı ve tüm kültürel trendlerin estetiğini etkiledi. Ancak küresel fikirler sanatçılara hâlâ nüfuz ediyor, yetenekleri ile paralel olarak yeni bir gelişme aldı. SSCB iyi mobilya, tabak ve seramik üretti. Pek çok model sanat eseri olarak kabul edilebilir, ergonomileri çok düşünceliydi.
Beklenmedik antika detaylarına sahip modern iç mekanlar, retro-fütürizm ruhuyla çalışır, geleceğe yöneliktir, ancak aynı zamanda geçmişten gelen sevimli alıntılardır. Yeni trendler ve eskinin unsurları ile rahat nefes alıyorlar, rahatça yaşıyorlar.
Sovyet içi, geçmiş için nostaljik olanlar veya bir apartman dairesi yapmak için ciddi finansal kaynaklar kullanmak istemeyenlerin ilgisini çekecektir.
Bu stil, herhangi bir odayı günlük yaşamdan ayırır, ülkenin özel ruhunu, belirli bir aileyi doldurur.
Yorumunuzu Bırakın